ΟΛΙΚΗ AΡΘΟΠΛΑΣΤΙΚΗ IΣΧΙΟΥ

Total Hip Arthoplasty

Οι σύγχρονες τεχνικές της ελάχιστα επεμβατικής χειρουργικής εστιάζονται κυρίως στον τρόπο που οι χειρουργοί μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση στην άρθρωση του ισχίου.

Η ελάχιστα επεμβατική αντικατάσταση ισχίου περιλαμβάνει όμως πολύ περισσότερα από μια απλά μικρότερη χειρουργική τομή.

Ο στόχος είναι να ελαχιστοποιηθεί η βλάβη των μυών και η διαταραχή των τενόντων, καθιστώντας τη χειρουργική επέμβαση λιγότερο τραυματική για τους ασθενείς, επιτρέποντας μια συντομότερη παραμονή στο νοσοκομείο και συνεπώς μια ταχύτερη ανάρρωση. Είναι απόλυτα αντιληπτό ότι η απόφαση να υποβληθεί κάποιος σε χειρουργική επέμβαση είναι μερικές φορές δύσκολη.

Οι πληροφορίες αυτής της ενότητας αποτελούν εξειδικευμένη καθοδήγηση ορθοπαιδικού χειρουργού και είναι για ενημερωτικούς σκοπούς, ώστε να βοηθήσει τους υποψήφιους για χειρουργική αποκατάσταση του ισχίου να κατανοήσουν τη βασική ανατομική του ισχίου, τι είναι αρθρίτιδα, ποια είναι τα χαρακτηριστικά μιας κλασσικής επέμβασης αντικατάστασης ισχίου και ποιές οι ιδιαιτερότητες της τεχνικής Πρόσθιας Ύπτιας Διαμυϊκής (Anterior Supine Intermuscular – ASI) αρθροπλαστικής ισχίου, έτσι ώστε να μπορείτε να πάρετε την ορθότερη απόφαση για τον εαυτό σας.Αν έχετε περαιτέρω απορίες και ερωτήσεις, παρακαλούμε να μιλήσετε με τον ορθοπαιδικό σας.

Ανατομία Άρθρωσης Ισχίου

Η άρθρωση του ισχίου σχηματίζεται από την στρογγυλή κεφαλή του μηριαίου και την κυπελιοειδή κοτύλη της πυέλου και επιτρέπει στο πόδι να κινηθεί σε μία ποικιλία θέσεων. Αποτελεί την κύρια σύνδεση μεταξύ των οστών των κάτω άκρων με το σκελετό του κορμού και της λεκάνης.

Η επιφάνεια της κεφαλής του μηριαίου οστού και η κοτύλη είναι επικαλυμμένα με έναν εξειδικευμένο λιπαντικό ιστό που ονομάζεται αρθρικός χόνδρος, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την ομαλή κίνηση δεχόμενος τα φορτία της άρθρωσης Ο χόνδρος, μαζί με μια ουσία που ονομάζεται αρθρικό υγρό, εμποδίζει τα οστά από το να τρίβονται το ένα με το άλλο και να φθείρονται.

H oστεοαρθρίτιδα, η πιο κοινή μορφή αρθρίτιδας, είναι μια νόσος εκφυλισμού και φθοράς του χόνδρου των αρθρώσεων αρχικά και μετέπειτα και του οστού. Αναπτύσσεται συνήθως μετά από χρόνια συνεχή κίνηση και πίεση των αρθρώσεων. Καθώς ο χόνδρος φθείρεται, η κίνηση στην άρθρωση γίνεται βαθμιαία όλο και πιο επώδυνη και δύσκολη στην διαχείρισή της. Δυστυχώς, ο χόνδρος δεν έχει την ικανότητα να αναπλάθεται ώστε να επισκευάσει την βλάβη ή να αντικαταστήσει τον πάσχοντα ιστό με υγιή, όπως συμβαίνει με άλλους ιστούς του σώματος.Αν οι συντηρητικές θεραπευτικές επιλογές αποτύχουν να ελέγξουν την συμπτωματολογία της άρθρωσης και να προσφέρουν ανακούφιση στον ασθενή από τον πόνο ο ορθοπαιδικός προτείνει πλέον στον ασθενή την επιλογή της ολικής αρθροπλαστικής του ισχίου.

Κλασσική Τεχνική Ολικής Αρθροπλαστικής Ισχίου

Η κλασσική τεχνική ολικής αρθροπλαστικής ισχίου (THR) χρησιμοποιεί μια τομή στην έξω επιφάνεια του μηρού ή και πιο οπίσθια επικεντρωμένη στον μείζονα τροχαντήρα. Η τεχνική απαιτεί διατομή μυών και τενόντων, γεγονός που οδηγεί αναπόφευκτα σε παρατεταμένο χρόνο επούλωσης και αποκατάστασης των χειρουργικών βλαβών, κατά την διάρκεια της αποκατάστασης ο ασθενής συνήθως ακολουθεί ένα εξατομικευμένο και εκτεταμένο φυσιοθεραπευτικό πρόγραμμα με σκοπό την επαναπόκτηση της μυϊκής ισχύος και της σταθερότητας στην άρθρωση.

Τεχνική Πρόσθιας Ύπτιας Διαμυϊκής (ASI) Ολικής Αρθροπλαστικής Ισχίου

Σε αντίθεση με τις παραδοσιακές ελάχιστης επεμβατικότητας τεχνικές για αντικατάσταση ισχίου, η τεχνική ASI χρησιμοποιεί μια τομή προσθίως του ισχίου αντί της πλάγιας ή οπίσθιας προσπέλασης. Αυτή η τροποποιημένη τομή, μήκους μόλις 7 εκατοστών, επιτρέπει στους χειρουργούς να προσπελάσουν άμεσα την άρθρωση του ισχίου εκμεταλλευόμενοι τα μεσομύϊα διαστήματα μεταξύ των μυών που περιβάλλουν την άρθρωση. Οι παραδοσιακές προσπελάσεις θα απαιτούσαν διατομή μυών και τενόντων.Η ελάχιστα επεμβατική διαδικασία αντικατάστασης ισχίου ASI είναι σχεδιασμένη και μελετημένη να μειώνει το χειρουργικό τραύμα στους ιστούς που περιβάλλουν την άρθρωση του ισχίου. Με τη διατήρηση των μυών και των τενόντων, οι χειρουργοί μπορούν να επιτρέπουν στους ασθενείς τους να περπατήσουν την ίδια ημέρα της χειρουργικής επέμβασης και έτσι γενικότερα βιώνουν λιγότερο μετεγχειρητικό πόνο, ενώ η επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες γίνεται γρηγορότερη.

Συγκριτικά με άλλες τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας όπου επικρατούν δυνητικά συνθήκες μεγάλης έλξης / τάσης και ακραίοι στροφικοί χειρισμοί του ποδιού, ευνοεί την πρόληψη νευρικών βλαβών, την αποφυγή διεγχειρητικών καταγμάτων του μηριαίου και της ποδοκνημικής ή περιπροθετικά στο γόνατο αν συνυπάρχει ολική αρθροπλαστική γόνατος μαζί με συνδεσμικούς τραυματισμούς. Παράλληλα λόγω της ιδιαιτερότητας της τοποθέτησης και προετοιμασίας στην κλίνη εξασφαλίζεται ο ισοσκελισμός.

Τι κάνει την Τεχνική ASI μοναδική;

Κορυφαίοι ορθοπαιδικοί χειρουργοί έχουν συνεργαστεί με εταιρίες παραγωγής για την ανάπτυξη μοναδικών εργαλείων και οργάνων ώστε να καταστήσουν την προσπέλαση κατά ASI αναπαραγώγιμη στα χέρια και άλλων ορθοπαιδικών. Παρόμοιες τεχνικές απαιτούν ένα ειδικό και δαπανηρό χειρουργικό τραπέζι καταγμάτων. Η τεχνική ASI μπορεί να εκτελείται είτε με αυτό το ειδικό τραπέζι καταγμάτων ή σε ένα παραδοσιακό τραπέζι του χειρουργείου.

Εκατοντάδες χιλιάδες ασθενείς υποβάλλονται σε ολική αντικατάσταση ισχίου κάθε χρόνο τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Πολλές όσο και στον υπόλοιπο κόσμο. Πολλοί από αυτούς τους ασθενείς δεν είναι υποψήφιοι για άλλες ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές χειρουργικής ισχίου λόγω παχυσαρκίας ή άλλων χειρουργικών προβληματισμών. Η τεχνική ASI έχει το πλεονέκτημα να προσφέρει μια δυνητική ελάχιστα επεμβατική επιλογή για ασθενείς, όπως οι παχύσαρκοι, οι οποίοι διαφορετικά θα αναγκάζονταν να υφισταθούν περισσότερο επεμβατικές μεθόδους.

Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου είναι πολλά. Οι απώλειες αίματος μειώνονται σημαντικά τόσο σε διεγχειρητικό όσο και μετεγχειρητικό επίπεδο, με άμεσο αποτέλεσμα την αισθητή ελάττωση του χρόνου νοσηλείας και την πρώϊμη, σχεδόν άμεση, κινητοποίηση. Λόγω της μειωμένης ιστικής έκθεσης και ιατρογενούς βλάβης των παρακείμενων μαλακών μορίων οι φλεγμονές μειώνονται αισθητά. Η μακρόχρονη παραμονή στο κρεβάτι, όπως γνωρίζουμε σχετίζεται με επιπλοκές όπως η εν τω βάθει φλεβοθρόμβωση και η πνευμονική εμβολή. Η σύντομη νοσηλεία και η άμεση κινητοποίηση εκμηδενίζουν το φόβο αυτό.

Μετεγχειρητική περίοδος & Αποκατάσταση

Οι ασθενείς γενικά παραμένουν σε νοσηλεία στο νοσοκομείο για δύο με τρεις ημέρες μετά την επέμβαση. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, λαμβάνουν φαρμακευτική αναλγητική αγωγή και αρχίζουν εξατομικευμένο πρόγραμμα φυσικοθεραπείας, η οποία προωθεί τη ροή του αίματος στο ισχίο προάγοντας την ανάκτηση της κίνησης και την ταχύτερη αποκατάσταση και ανάρρωση.Οι ασθενείς θα πρέπει να είναι σε θέση να εκτελέσουν αυτές τις ασκήσεις και μόνοι τους στο σπίτι. Είναι σημαντικό να συνεχίσετε το πρόγραμμα με τις ασκήσεις όπως ο χειρουργός σας έχει υποδείξει με την επιστροφή σας στο σπίτι.Οι περισσότεροι ασθενείς είναι σε θέση να σηκωθούν από το κρεβάτι τους και να βαδίσουν με κάποια υποβοήθηση, όπως βακτηρίες μασχάλης ή περιπατητήρα τύπου Π, 24 ώρες μετά το χειρουργείο. Οι ασθενείς εκπαιδεύονται από εξειδικευμένο προσωπικό πώς να ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν σκαλιά με ασφάλεια, πώς να κάθονται και να σηκώνονται και πώς να περιποιούνται και να προσέχουν το ισχίο τους στο σπίτι. Είναι γενικά καλό παρά ταύτα να υπάρχει ανθρώπινο δυναμικό διαθέσιμο για λίγο καιρό για επικουρική βοήθεια στο σπίτι.

Η αποκατάσταση μετά από ελάχιστα επεμβατική αντικατάσταση ισχίου ASI είναι σαφώς βραχύτερη συγκριτικά με τις κλασσικές μεθόδους. Ωστόσο, ο χρόνος αποκατάστασης κάθε ατόμου μπορεί να ποικίλει.Οι περισσότεροι άνθρωποι θα πρέπει να είναι σε θέση να οδηγήσουν το αυτοκίνητο μετά από δύο εβδομάδες, να ασχοληθούν με τον κήπο μετά από τρεις έως τέσσερις εβδομάδες και να αθληθούν μετά από έξι έως οκτώ εβδομάδες. Ο χειρουργός σας θα σας καθοδηγήσει εξατομικευμένα πότε θα μπορείτε να επιστρέψετε σε αυτές τις δραστηριότητες και τι γενικότερα να αποφύγετε.Οι περισσότεροι ασθενείς συνήθως δεν επιτρέπεται να συμμετέχουν σε ιδιαίτερα απαιτητικές δραστηριότητες ή αθλήματα επαφής. Αυτοί οι τύποι δραστηριοτήτων θέτουν σε ακραίες πιέσεις τις αρθρώσεις, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε επιπλοκές. Ρωτήστε τον χειρουργό σας, ποιες δραστηριότητες να αποφεύγονται μετά την επέμβαση.

Επιπλοκές

Αν και γενικά δεν είναι τόσο συχνό, επιπλοκές μπορεί να παρουσιαστούν κατά τη διάρκεια και μετά την επέμβαση. Ορισμένες επιπλοκές περιλαμβάνουν, χωρίς αυτό να είναι περιοριστικό, μόλυνση, θρόμβους αίματος, θραύση υλικού εμφυτεύματος, δυσευθυγράμμιση, εξάρθρημα και πρόωρη φθορά.Κάποια από αυτές τις επιπλοκές μπορεί να απαιτήσει επιπρόσθετους χειρουργικούς χειρισμούς. Αν και η χειρουργική επέμβαση ολικής αρθροπλαστικής ισχίου είναι εξαιρετικά επιτυχής στις περισσότερες περιπτώσεις, ορισμένοι ασθενείς εξακολουθούν να βιώνουν πόνο και δυσκαμψία. Κανένα εμφύτευμα δεν θα διαρκέσει εφ’ όρου ζωής και παράγοντες όπως οι μετεγχειρητικές δραστηριότητες του ασθενούς και το βάρος μπορούν να επηρεάσουν τη διάρκεια ζωής. Βεβαιωθείτε πως έχετε λύσει όλες τι απορίες σας και έχετε συζητήσει και άλλους παράγοντες κινδύνου με τον χειρουργό σας.Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να κάνουν οι χειρουργοί ώστε να ελαχιστοποιηθεί ο κίδυνος για επιπλοκές. Οι χειρουργοί μπορεί να συστήσει προεγχειρητικά ενδελεχή έλεγχο αιματολογικό, καρδιολογικό, πνευμονολογικό και απεικονιστικό για να διασφαλιστεί η υγεία πριν από την επέμβαση. Μερικοί ασθενείς μπορεί επίσης να χρειάζεται να έχουν ολοκληρώσει τις οδοντιατρικές εργασίες τους μέχρι την επέμβαση και να τους έχει υποδειχθεί πώς να προετοιμάσουν το σπίτι τους ώστε με την επιστροφή τους να μειώσουν τον κίνδυνο πτώσεων.

FAQs

Η ολική αρθροπλαστική ισχίου μπορεί να πραγματοποιηθεί επιτυχώς χρησιμοποιώντας μία ποικιλία τεχνικών. Ιστορικά, η οπίσθια προσπέλαση υπήρξε η πιο κοινή μέθοδος για την αντικατάσταση ισχίου. Ο όρος πρόσθια προσπέλαση αντικατάστασης ισχίου αναφέρεται απλώς σε εκτέλεση της χειρουργικής επέμβασης προσθίως.

Με την πρόσθια προσπέλαση, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς καμία διατομή μυός ή τένοντα. Αυτό επιτρέπει μια πιο γρήγορη και λιγότερο επώδυνη αποκατάσταση. Η επέμβαση γίνεται με τον ασθενή να βρίσκεται σε ύπτια θέση, η οποία επιτρέπει τη χρήση ακτινοσκόπησης (διεγχειρητική ακτινογραφία). Η χρήση της ακτινοσκόπησης καθ ‘όλη τη διαδικασία επιτρέπει την πιο ακριβή τοποθέτηση των εμφυτευμάτων. Εκτιμάται πως για τους ασθενείς που χειρουργούνται με πρόσθια προσπέλαση δεν απαιτούνται ιδιαίτερες προφυλάξεις ισχίου.

Οι προφυλάξεις που αφορουν στο ισχίο είναι ουσιαστικά ένα σύνολο θέσεων, το οποίο οι ασθενείς πρέπει να αποφύγουν για να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα ενός εξαρθρήματος. Με την παραδοσιακή τεχνική αντικατάστασης με οπίσθια προσπέλαση του ισχίου, οι περισσότεροι ορθοπαιδικοί χειρουργοί προτείνουν προφύλαξη του ισχίου για 3 μήνες μετά την επέμβαση. Αυτό συνίσταται εκτός άλλων και σε χρήση στον ύπνο ειδικού μαξιλαριού μεταξύ των ποδιών και σε αυξημένη χρήση καθίσματος τουαλέτας. Οι ασθενείς πρέπει επίσης να αποφύγουν το σταύρωμα των ποδιών τους, το βαθύ κάθισμα και την έσω στροφή (τα δάχτυλα των ποδιών δείχνουν προς τα μέσα).Με την προσπέλαση πρόσθιας αντικατάστασης ισχίου, η χειρουργική επέμβαση εκτελείται χωρίς να παραβιάζεται οποιαδήποτε από τις οπίσθιες δομές του ισχίου. Υπάρχει σχετικά μικρός κίνδυνος εξάρθρωσης του ισχίου.

Οι ασθενείς μπορούν γενικά να επιστρέψουν σε όλες τις δραστηριότητες, όταν εκείνοι αισθάνονται έτοιμοι και άνετα. Μία δραστηριότητα που πρέπει σίγουρα να αποφευχθεί είναι το τρέξιμο. Η επαναλαμβανόμενη επίδραση της έντονης φόρτισης θα μπορούσε να φθείρει πρόωρα το εμφύτευμα ή να το οδηγήσει σε χαλάρωση. Οι ασθενείς συχνά νιώθουν άνετα να επιστρέψουν σε δραστηριότητες όπως το περπάτημα, η πεζοπορία, η ποδηλασία, η κολύμβηση, το τέννις, η γιόγκα, ακόμη και σκι χιονιού (σε διαμορφωμένες πλαγιές). Με την ανακούφιση του πόνου στο ισχίο, πολλοί ασθενείς επιστρέφουν σε δραστηριότητες που δεν ήταν σε θέση να βιώσουν και να χαρουν για πολλά χρόνια.
Η ολική αντικατάσταση ισχίου μπορεί να πραγματοποιηθεί επιτυχώς με μία ποικιλία χειρουργικών προσπελάσεων. Οι περισσότεροι χειρουργοί είναι εξοικειωμένοι και νιώθουν άνετοι είτε με την οπίσθια είτε με την έξω πλάγια προσπέλαση για την αντικατάσταση ισχίου. Οι προσπελάσεις αυτές έχουν πολύ μεγάλη επιτυχία και απόλυτα μπορούν να προσφέρουν εξαιρετική αποτελέσματα για τους ασθενείς.Η πρόσθια προσπέλαση απαιτεί μια καμπύλη εκμάθησης και ειδική εκπαίδευση. Αποτελεί δε επιλογή του χειρουργού τι τεχνική θα χρησιμοποιήσει. Είναι σωστό να χρησιμοποιεί κάποιος όποια τεχνική γνωρίζει καλύτερα. Συνειδητοποιώντας τα οφέλη της πρόσθιας προσπέλασης, όλο και περισσότεροι χειρουργοί θα εκπαιδευθούν σε αυτή την τεχνική.
Υπάρχει μια ποικιλία από ειδικές κλίνες που έχουν σχεδιαστεί για να βοηθήσουν τους χειρουργούς στην εκτέλεση της αντικατάστασης ισχίου. Ένα από τα τραπέζια που πιο συχνά βρίσκει κάποιος στο εμπόριο είναι το χειρουργικό τραπέζι HANA. Τα χειρουργικά τραπέζια είναι χειρουργικά βοηθήματα, και δεν είναι απαραίτητα για μια επιτυχή πρόσθια προσπέλαση. Εκτός αυτού ενέχουν και κίνδυνο ιατρογενούς βλάβης , όπως κάταγμα μηριαίου.
Οι κίνδυνοι της πρόσθιας προσπέλασης αντικατάστασης ισχίου είναι γενικά οι ίδιοι με πιο παραδοσιακές μεθόδους αντικατάστασης ισχίου. Αναισθησία, λοίμωξη, κάταγμα, τραυματισμός στα νεύρα ή τα αιμοφόρα αγγεία, και ανισοσκελία είναι κάποιοι κίνδυνοι, οι οποίοι όμως απαντούνται σε αισθητά μικρότερο βαθμό. Ο κίνδυνος εξάρθρωσης είναι χαμηλός, αλλά όχι και μηδενικός με την τεχνική αυτή. Είναι κοινό στους ασθενείς να έχουν ένα μικρό μούδιασμα στην περιοχή πάνω από το μηρό μετά την πρόσθια αντικατάσταση ισχίου. Το μούδιασμα συνήθως υποχωρεί μέσα σε δύο μήνες. Περιστασιακά, η μούδιασμα παραμένει, αλλά γενικά δεν είναι ενοχλητικό.
Ο χρόνος ανάρρωσης από τη χειρουργική επέμβαση είναι αρκετά μεταβλητός. Πολλοί παράγοντες εμπλέκονται συμπεριλαμβανομένου του επιπέδου προ-εγχειρητικής δραστηριότητας του ασθενούς Οι περισσότεροι ασθενείς είναι έτοιμοι να εξέλθουν του νοσοκομείου την μετεγχειρητική ημέρα 1 ή 2. Οι περισσότεροι ασθενείς χρησιμοποιούν έναν περιπατητήρα αρχικά μετά την επέμβαση και πολλοί χρησιμοποιούν μόνον ένα μπαστούνι ήδη μέσα σε 1 ή 2 ημέρες.Επιστροφή σε δραστηριότητες επιτρέπεται, καθώς οι ασθενείς αισθάνονται ολοένα και πιο άνετα. Η έντονη δραστηριότητα θα πρέπει να αποφεύγεται για τουλάχιστον 4 εβδομάδες.
Ο μέσος χειρουργικός χρόνος είναι περίπου μία ώρα, αν και μπορεί να είναι μεγαλύτερος ή μικρότερος ανάλογα με την ανατομία ενός συγκεκριμένου ασθενούς.Οι περισσότεροι ασθενείς είναι στο χειρουργείο σχεδόν για 2 ώρες συνολικά λόγω του επιπλέον χρόνου που είναι αναγκαίος για την αναισθησία, την τοποθέτηση, και την προετοιμασία.
Η ανθεκτικότητα των υλικών που χρησιμοποιούνται έχει βελτιωθεί σημαντικά. Με την πρόσθια προσπέλαση, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και κλασσικού τύπου εμφυτεύματα με αποδεδειγμένο ιστορικό διάρκειας. Η συνεχής βελτίωση βέβαια έγκειται και στην ποιότητα των υλικών. Η σημερινή γενιά των εμφυτευμάτων δεν έχουν χρησιμοποιηθεί αρκετό καιρό για να γνωρίζουμε πραγματικά πότε θα φθαρούν. Σήμερα έχουμε την τεχνολογία για την αντικατάσταση των εμφυτευμάτων όταν αποτύχουν και οι γνώσεις μας πάνω σε αυτόν τον τομέα συνεχώς διευρύνονται. Μια μέση διάρκεια είναι της τάξης των 10-15 ετών.
Η πλειοψηφία των ασθενών θα είναι υποψήφιοι για πρόσθια προσπέλαση. Υπάρχουν μεμονωμένες περιπτώσεις, για παράδειγμα ασυνήθιστη ανατομία, η οποία μπορεί να κάνει έναν ασθενή να ταιριάζει περισσότερο για οπίσθια ή πλάγια έξω προσπέλαση. Οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση ισχίου στο παρελθόν είναι και εκείνοι που θα μπορέσουν να βιώσουν καλύτερα τις διαφορές των δύο τεχνικών.
Γενικά δεν χρειάζεται αίμα. Η τεχνική με τον τρόπο που διενεργείται δεν οδηγεί σε αισθητή απώλεια αίματος. Καλό είναι γενικά όμως να υπάρχει η ασφάλεια κάποιων μονάδων αίματος για κάθε περίσταση. Διεγχειρητικά γίνεται επιπλέον χρήση τρανεξαμικού οξέος, ουσίας που μειώνει την περιεγχειρητική αιμορραγία και δίνει πολύ καλά αποτελέσματα στον μετεγχειρητικό αιματοκρίτη.
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων χρησιμοποιείται επισκληρίδειος/ραχιαία αναισθησία ή και γενική. Η απόφαση είναι του ασθενούς σε συνεκτίμηση με τον αναισθησιολόγο και βάσει δυνητικών συννοσηροτήτων που θα πρέπει να ληφθούν υπόψη.