Ο βλαισός μέγας δάκτυλος απαριθμεί πολυάριθμες αιτίες, εμβιομηχανικές, τραυματικές και μεταβολικές.Σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση, ακατάλληλα υποδήματα δεν προκαλούν την παραμόρφωση, ωστόσο, επιδεινώνουν τα συμπτώματα με πόνο στο έσω χείλος της βλάβης καθώς και με παγίδευση νεύρων.Παράγοντες που δύναται να συμβάλλουν σε αυτήν την παραμόρφωση περιλαμβάνουν τις ιπποποδία, πλατυποδία, ραιβοποδία. Άλλες καταστάσεις είναι η ουρική αρθρίτιδα, η ρευματοειδής και η ψωριασική αρθρίτιδα και διαταραχές του συνδετικού ιστού, το σύνδρομο Ehlers-Danlos, το σύνδρομο Marfan, το σύνδρομο Down και η γενικευμένη συνδεσμική χαλαρότητα.Νευρομυϊκές παθήσεις περιλαμβάνουν τη σκλήρυνση κατά πλάκας, τη νόσο Charcot-Marie-Tooth και την εγκεφαλική παράλυση.Τραυματικές καταστάσεις είναι οι ψευδαρθρώσεις με ή χωρίς ενδοαρθρικές βλάβες, τραυματισμοί των μαλακών ιστών του μέγα δακτύλου και επακόλουθα οι εξαρθρώσεις.Δομικές παραμορφώσεις που έχουν συσχετιστεί με ΒΜΔ περιλαμβάνουν τα ακόλουθα: κακή ευθυγράμμιση της αρθρικής επιφάνειας ή του άξονα του μεταταρσίου, ανώμαλο μήκος μεταταρσίου, μετατάρσιο με ραχιαία κάμψη, στροφική παραμόρφωση της κνήμης και του ισχίου και γωνιακές παραμορφώσεις των γονάτων (ραιβογονία και βλαισογονία). Παράλληλα μπορεί να αναπτυχθεί και δύσκαμπτος μέγας δάκτυλος (hallux rigidus).