Η υπέρχρηση των μυών και τενόντων του αντιβραχίου είναι η πιο συχνή αιτία.

Πολλές φορές η επανάληψη κινήσεων απλών προκαλεί την φλεγμονή του κοινού τένοντα και την μερική ρήξη των ινών του. Το κάρφωμα, το βίδωμα, η άρση βαρέων αντικειμένων μπορεί να προκαλέσουν επικονδυλίτιδα.

Ο οργανισμός κινητοποιεί μηχανισμούς για την επούλωση αυτών των μικρών ρήξεων. Η συνεχιζόμενη χρήση όμως του χεριού, και η επανάληψη των ίδιων κινήσεων, προκαλούν νέες ρήξεις. Έτσι εμφανίζεται ουλώδης ιστός μέσα στη μάζα του τένοντα, με αποτέλεσμα ελάττωση της αντοχής και πόνο.

Η έξω επικονδυλίτις είναι ένα σύνδρομο φλεγμονής των μυών που εκτελούν έκταση του καρπού. Αυτοί οι μύες αρχίζουν στο ύψος του αγκώνα σε μία συγκεκριμένη εξοχή του οστού, τον έξω επικόνδυλο. Οι ίνες τους παθαίνουν μικροσκοπικές θλάσεις όταν επιβαρυνθούν υπερβολικά στην έκφυση (στο σημείο στο οποίο ενώνονται με τον επικόνδυλο) και αυτό προξενεί την φλεγμονή.

Η παθογένεση παραμένει ωστόσο άγνωστη. Σε πολλές περιπτώσεις η φλεγμονή εμφανίζεται χωρίς σημαντική επιβάρυνση στην περιοχή ή εμφανίζεται – συνήθως ετεροχρονισμένα – και στην άλλη πλευρά. Σε αυτές τις περιπτώσεις καλό είναι να γίνονται κάποιες εξετάσεις για αποκλεισμό άλλης παθολογίας, συνήθως ορμονικής ή μεταβολικής φύσεως, καθώς δυσλειτουργίες σε μεταβολικό επίπεδο επιδρούν συχνά σε μυοσκελετικά σύνδρομα.